Kinanthi

II

KINANTHI

1

Padha gulangen ing kalbu, ing sasmita amrip lantip, aja pijer mangan nendra, ing kaprawiran den kesthi, pesunen sarinira,  sudanen dhahar lan guling.

2

Dadia lakunireku, cegah dhahar lawan guling, lan aja sukan-sukan, anganggoa sawatawis, ala watake wong suka, nyuda prayitnaning batin.

3

Yen wis tinitah wong agung, aja sira nggunggung dhiri, aja leket lan wong ala, kang ala lakunireki, nora wurung ngajak-ajak, satemah anunulari.

4

Nadyan asor wijilipun, yen kalakuane becik, utawa sugih carita, carita kang dadi misil, iku pantes raketana, darapin mundhak kang budi.

5

Yen wong anom pan wis tamtu, manut marang kang ngadhepi, yen kang ngadhep akeh bangsat, datan wurung bisa juti, yen kang ngadhep keh durjana, nora wurung bisa maling.

6

Sanajan ta nora milu, pasthi wruh solahing maling, kaya mangkono sabarang, panggawe ala puniki, sok weruha nuli bisa, yeku panuntuning eblis.

7

Panggawe becik puniku, gampang yen wus den lakoni, angel yen durung kalakyan, arasa-arasen nglakoni, tur iku den lakonana, mupangati badaneki.

8

Lan wong anom-anom iku, kang kanggo ing mangsa iki, andhap-asor dipun simpar, umbag gumunggung ing dhiri, obral umuk kang den gulang, kumenthus lawan kumaki.

9

Sapa sira sapa ingsun, angalunyat sarta edir, iku lalabete uga, nonoman adoh wong becik, emoh angrungu carita, carita ala lan becik.

10

Carita pan wus kalaku, panggawe ala lan becik, tindak bener lan kang ora, kalebu jro cariteki, mulane aran carita, kabeh-kabeh den kawruhi.

11

Mulane wong anom iku, becik ingkang ataberi, jajagongan lan wong wong tuwa, ingkang sugih kojah ugi, kojah iku warna-warna, ana ala ana becik.

12

Ingkang becik kojahipun, sira anggoa kang pasthi, ingkang ala singgahana, aja sira anglakoni, lan den awas wong akojah, iya ing mangsa puniki.

13

Akeh wong kang sugih wuwus,   nanging den sampar pakolih,   amung badane priyangga,   kang den pakolihken ugi,   panastene kang den umbar,   tan na nganggo sawatawis.

14

Aja na wong bisa tutur,   ngemungna ingsun pribadi,   aja na kang amamadha,   angrasa pinter pribadi,   iku setan nunjang-nunjang,   tan pantes dipun pareki.

15

Sikokna den kaya asu,   yen wong kang mangkono ugi,  dahwen open nora layak,  yen sira sandhingan linggih,   nora wurung katularan,  becik singkarana ugi.

16

Poma-poma wekasingsun,   mring kang maca layang iki,  lahir batin den estokna,  saunine layang iki,   lan den bekti mring wong tuwa,  ing lahir prapta ing batin.

Dijupuk saka:

http://bukuj.blogspot.com/2014/04/mengurai-nasihat-filsafat-kehidupan.html